Bu masalda da hayal kırıklıkları da vardır, tıpkı her masal da olduğu gibi..
Her zaman günlük güneşlik değildir hayat! Gözyaşları, masalın en güzel yerinde sanki size bunun bir masal olduğunu hatırlatırcasına karşınıza çıkıverir.
İçimde küçük bir kız olduğuna inanıyorum. Derinler de, onu çok sevdiğim insanlarla tanıştırıyorum. Benden başka kimsesi olmadığı için benim tanıştırdığım insanlara da o kadar çok güveniyor, onları o kadar çok seviyor ki! bazen canını acıtacaklarını unutuyor, unutuyorum. Sonra ben onun yaralarını sarmak zorunda kalıyorum. Ve bana küsüyor da gözlerimden o çocuksu ışıltısını, sesimden o kuşlara benzer cıvıltısını alıp götürüyor..
Geriye ne mi kalıyor? Yetişkin siyah beyaz bir ruh tıpkı şu anda olduğu gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder